به نقل از «صدای ایران»

اعتراض جامعه پزشکی و دندانپزشکی کشور به دخالت‌ها در همایش‌ها

تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۸۶۳۲۲

به گزارش صدای ایران، نزدیک به ۶۰ انجمن علمی در نامه‌ای به معاونت آموزشی وزارت بهداشت، خواستار کم کردن دخالت در برگزاری همایش‌های علمی و اعتماد بیشتر به انجمن‌ها شدند. در نامه روسا و دبیران کل انجمن‌های علمی به معاون وزیر بهداشت آمده است:

استاد ارجمند جناب آقای دکتر ابوالفضل باقری فرد
معاونت محترم آموزشی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی

با سلام و احترام
همانگونه که مستحضرید آموزش مداوم دانش‌آموختگان رشته‌های علوم پزشکی، جزو معدود وظایف دولتی سپرده شده به انجمن‌های علمی، بلکه مهمترین وظیفه ایشان می‌باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با وجود اینکه دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و سازمان نظام پزشکی نیز جزو برگزار کنندگان برنامه‌های آموزش مداوم هستند، عملاً این بار عمدتاً توسط انجمن‌های علمی و تخصصی به دوش کشیده شده و انصافا عملکرد قابل قبولی هم داشته اند. در عین حال همایش‌های علمی و کارگاه‌های عملی تنها محل ایجاد درآمد برای انجمن‌ها بوده و معمولاً با برگزاری کنگره یا سمپوزیوم و سمینار، علاوه بر هزینه‌های جاری کنگره، بخشی از هزینه‌های اداری انجمن‌ها در طول سال نیز تامین می‌گردد.

روال ثبت نام در کنگره‌ها و سمینار‌های علمی به این صورت بوده است که با توجه به تاخیر‌های معمول در ثبت برنامه‌های علمی در سامانه و صدور مجوز و میزان امتیاز تخصیصی، ثبت نام اولیه در سایت انجمن‌ها انجام شده و سپس توسط دبیرخانه انجمن به سامانه آموزش مداوم وارد می‌شده است. خصوصا اینکه بسیاری از سخنرانان، مدیران پانل و پیشکسوتان، امکان ثبت نام مستقیم در سامانه را نداشته یا به صورت رایگان در کنگره‌ها ثبت نام می‌گردند.
همچنین از آنجا که در اغلب مواقع حق ثبت‌نام اعلامی توسط اداره کل آموزش مداوم، کفاف هزینه‌های همایش‌های علمی را نمی‌داده است، معمولا مبلغ بیشتری بابت هزینه‌های پذیرایی میان وعده و ناهار و پکیج اهدایی و دیگر تسهیلات رفاهی اعلام شده و همکاران نیز با رضایت پرداخت می‌نموده اند.

اخیراً اداره کل آموزش مداوم به طور همزمان ثبت نام را مستقیماً و صرفاً در سامانه اداره کل آموزش مداوم الزام‌آور نموده و از طرفی حداکثر مبلغ ثبت نامی در هر روز را یکصد هزار تومان اعلام کرده است. چنانچه مسئولین امر، خود برگزار کننده همایش باشند، به خوبی می‌دانند که اجاره مکان، ایاب و ذهاب و پذیرایی سخنرانان (خصوصاً اگر سخنران خارجی باشد)، پذیرایی از شرکت کنندگان، امور تبلیغاتی و اطلاع رسانی، امور رفاهی و اجرایی و …. موجب می‌شود هزینه تمام شده کنگره بسیار بیشتر از مبالغ تعیین شده باشد. اگرچه بخشی از این هزینه‌ها از درآمد‌های نمایشگاه جنبی کنگره تامین می‌شود، ولی آن‌ها نیز هزینه‌های مربوط به خود را داشته و این امر مخصوصاً در رشته‌هایی که امکان برگزاری نمایشگاه جنبی ندارند، بسیار دشوارتر خواهد بود. ضمن اینکه تعیین سقف اندک برای هزینه ثبت نام کنگره، امکان حضور سخنرانان برجسته (خصوصاً سخنران خارجی) را از شورای برگزاری کنگره سلب نموده و همایش‌های علمی، ناخودآگاه برای کاهش دادن هزینه‌ها به سمت کاهش کیفیت علمی و اجرایی عقب گرد خواهند کرد.

در اینصورت عملا برگزاری کنگره‌ها برای جبران هزینه‌ها به سمت شرکت محوری تمایل پیدا خپاهند کرد. نکته قابل ذکر اینکه این سختگیری‌ها و دخالت‌ها در مورد هزینه ثبت نام کنگره‌ها در حالی است که در کنگره‌های خارجی مبلغ ثبت نام یک کنگره سه روزه، بالاتر از ۵۰۰ دلار است.

یا اخیرا در یک سمپوزیوم دو روزه در یکی از هتل‌های مجلل تهران برای ۲ روز مبلغ ۳ میلیون تومان از شرکت کنندگان دریافت شده است.

ضمنا با توجه به این که اجرای برنامه‌های بازآموزی جزو وظایف ذاتی انجمن‌ها است، وزارت‌خانه بهتر است اعطای مجوز به برنامه‌های بازآموزی را به خود انجمن‌هایی که در اعتباربخشی آموزش مداوم تأیید شده‌اند واگذار کند. شرایط کلی، و میزان و نحوه‌ی تخصیص امتیاز را وزارت‌خانه می‌تواند با کمک انجمن‌ها تصویب و ابلاغ کند، اما اجرای آن برعهده‌ی خود انجمن‌ها باشد.

از طرف دیگر بدیهی است که صلاحیت هیأت مدیره‌ی انجمن‌های علمی برای تأیید محتوای علمی و صلاحیت سخن‌رانان بیش‌تر از هر فرد یا کارشناس غیرمتخصص دیگر در آن حوزه است. اساساً فلسفه‌ی اعتباربخشی مگر جز این است که نشان می‌دهد انجمنی که فرایند‌های برنامه‌ریزی و اجرای آموزش مداوم‌اش استاندارد‌های لازم را تأمین می‌کند، صلاحیت دارد که این کار‌ها را خودش انجام بدهد. این که در هر سال فرایند آموزش مداوم انجمن‌ها اعتباربخشی شود و از طرف دیگر، همچنان کارشناس وزارت‌خانه صلاحیت علمی سخنران را بر اساس C.V او احراز کند یا محتوای برنامه را تأیید کند، جدا از بی اعتبار نشان دادن دبیر علمی برنامه و هیات مدیره، نشان از بیفایده بودن اعتبار بخشی انجمنهاست.

استاد گرامی؛ انجمن‌های علمی این وظیفه مهم را تاکنون حتی بهتر از دانشگاه به انجام رسانده اند و نبایستی هر بار با تصمیمی جدید موجب نگرانی در چگونگی اداره امور انجمن‌های علمی و برگزاری همایش‌های علمی شویم. با توجه به موارد گفته شده، خواهشمند است دستور فرمایید تسهیل لازم جهت ثبت نام همکاران از طریق سامانه انجمن‌ها و نیز امکان هزینه‌های متفاوت بر اساس میزان کیفیت همایش‌های علمی توسط هیئت مدیره انجمن‌های علمی صورت پذیرد.

اسمامی روسای انجمن‌های علمی گروه پزشکی کشور (امضا کنندگان نامه) به این شرح است:

۱- دکتر غلامرضا غزنوی رییس انجمن پروستودنتیست‌های ایران
۲- دکتر بهزاد رهسپار​
رییس انجمن جراحان دهان و فک و صورت ایران
۳- دکتر بهزاد هوشمند
رییس انجمن پریودنتولوژی ایران
۴- دکتر حسین باقری رییس انجمن زیست مواد دندانی
۵- دکتر سعید ساعی
رییس انجمن اندودنتیست‌های ایران
۶- دکتر علیرضا حیدری
رییس انجمن دندان پزشکی کودکان ایرا
۷- دکتر منصوره میرزایی
رییس انجمن متخصصین دندانپزشکی ترمیمی ایران
۸- دکتر علی کاظمیان​​ رییس انجمن سلامت دهان و دندان پزشکی اجتماعی ایران
۹- دکترلادن اسلامیان
رییس انجمن ارتودنتیست‌های ایران
۱۰- دکتر سید محمد رضوی رییس انجمن آسیب شناسی دهان و فک و صورت
۱۱- دکتر مجید وفایی
رییس انجمن رادیولوژی دهان و فک و صورت ایران
۱۲- دکتر حسین بهنیا رییس انجمن ایمپلنتولوژی ایران
۱۳- دکتر فرزانه آقا حسینی رییس انجمن بیماری‌های دهان و فک و صورت
۱۴- دکتر علی تاجرنیا
​​رییس جامعه دندانپزشکی ایران
۱۵- دکتر سید حسین فاطمی انجمن متخصصین ازمایشگاه بالینی ایران
۱۶- دکتر سودابه کاظمی اسکی
رییس انجمن متخصصین زنان وزایمان
۱۷- دکتر بهاالدین بیگی
رییس انجمن انفورماتیک پزشکی ایران
۱۸- دکتر محمدرضا امینی فرد
رییس انجمن علمی اسیب شناسی ایران
۱۹- دکتر احمد موذن زاده
رییس انجمن فیزیوتراپی ایران
۲۰- دکتر خسرو گورابی
رییس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران
۲۱- دکتر ربابه شیخ الاسلام
رییس انجمن علمی غذا و تغذیه حامی سلامت ایران
۲۲- دکتر سیاری
رییس انجمن علمی گوارش و کبد کودکان
۲۳- دکتر سیاری
رییس انجمن علمی تغذیه کودکان ایران
۲۴- دکتر سامان توکلی
رییس انجمن علمی روان‌درمانی ایران
۲۵- دکتر نکیسا هومن
رییس انجمن نفرولوژی کودکان
۲۶- دکتر ناهید خداکرمى
رییس انجمن علمى مامایی ایران
۲۷- دکتر صانعی
ریییس انجمن رادیولوژی ایران
۲۸- دکتر مهناز خانوی
رییس انجمن فارماکوگنوزی ایران
۲۹- دکتر محمد حسین تقدیسی رییس انجمن علمى آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت ایران
۳۰- علیرضا مصداقی نیا
رییس انجمن علمی بهداشت محیط
۳۱- دکتر محمد رضا یعقوبی ارشادی
رییس انجمن علمی بیولوژی و ناقلین بیماریه
۳۲- دکتر طاهره اشرفگنجویی
رییس انجمن علمی سرطان‌های زنان
۳۲- دکتر مجید صادقی
رییس انجمن علمی روانپزشکان ایران
۳۳- دکتر فرزانه ترکان
رییس انجمن توانبخشی قلبی عروقی ریوی ایران
۳۴- دکتر عظیم میرزازاده
رییس انجمن متخصصان آموزش علوم پزشکی ایران
۳۵- دکتر امید سبزوارى
رئیس انجمن متخصصین علوم دارویى
۳۶- دکتر روشنک‌مکبری نژاد
رییس انجمن علمی طب سنتی
۳۷- دکتر بابک زمانی
رییس انجمن متخصصین مغز واعصاب
۳۸- دکتر محمد رازی
رییس انجمن ارتوپدی ایران
۳۹- دکتر سید کاظم رضوی
رییس انجمن علمی پزشکی هسته‌ای ایران
۴۰- دکتر سید منصور رایگانی
رییس انجمن طب فیزیکی و توانبخشی ایران
۴۱-دکتر علی شریفی
رییس انجمن علمی هیپنوتیزم بالینی
۴۲- دکتر
رییس انجمن متخصصین داروسازی بالینی ایران
۴۳- دکتر غلامرضا جاهد
رییس انجمن علمی بهداشت و ایمنی مواد غذایی
۴۴- دکتر اشرف السادات جمالی
رییس انجمن پریناتولوژی ایران
۴۵- دکتر علی اصیلیان
رییس انجمن متخصصین پوست ایران
۴۶- دکتر محمدرضا میرزاآقایان
رییس انجمن جراحان قلب ایران
۴۷- دکتر محمود جباروند
رییس انجمن چشم پزشکی ایران
۴۸- فریده گل بابائی
رییس انجمن علمی بهداشت کار ایران
۴۹- دکتر آقاخانی
رییس انجمن پزشکان قانونی ایران
۵۰- دکتر شهروز همتی
رییس انجمن دکترای علوم آزمایشگاهی تشخیص طبی ایران
۵۱- دکتر فاطمه فلاح
رییس انجمن علمی باکتری سناسی پزشکی ایران
۵۲- دکتر علیجان تبرایی
رئیس انجمن ویروس شناسی ایران
۵۳- دکتر امیر کشوری
رئیس انجمن کولوپروکتولوژی ایران
۵۴- دکتر رضاحشمت
انجمن علمی طب سوزنی ایران
۵۵- دکتر حمیدرضا داوری
انجمن جراحان توراکس ایران
۵۶- دکتر محمد جوان
انجمن فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران
۵۷- نیلوفر سمیعى
انجمن علمى اکوکاردیوگرافى ایران
۵۸- دکتر زهرا امکان جو
رییس انجمن الکترو فیزیولوژی قلب ایران

منبع: صدای ایران

کلیدواژه: پزشکی انجمن دندانپزشکی اعتراض دهان و فک و صورت انجمن های علمی همایش های علمی انجمن متخصصین آموزش مداوم انجمن علمی رییس انجمن دکتر محمد دکتر علی همایش ها کنگره ها انجمن ها هزینه ها دکتر سید ثبت نام ی انجمن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۸۶۳۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خدشه‌دار شدن استقلال دانشگاه؛ «دخالت‌ها در دانشگاه زیاد شده است»

دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه گفت: «متاسفانه دخالت‌های دولت در دانشگاه زیاد شده است، حتی اختیارات وزارت علوم کاهش پیدا کرده طوری‌که به‌نظر می‌رسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور می‌دهد. مثلاً همین محدودیت‌های ایجاد شده و مسائل امنیتی که بر دانشگاه‌ها حاکم شده از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور است، در این وضعیت می‌شود گفت وزارت علوم هیچ نقشی ندارد.»

به گزارش خبرآنلاین، دانشگاه حال و روز خوبی ندارد، استادان دانشگاه هم همین‌طور، موضوع اخراج اساتید مرداد ماه سال گذشته بود که در رسانه‌ها دست به دست شد، هر روز یک استاد اعلام می‌کرد که یا از دانشگاه اخراج شده یا این‌که با او قطع همکاری کرده‌اند، مسئله‌ای که تا آخرین روزهای سال ۱۴۰۲ هم ادامه داشت و منجر به برگزاری مناظره میان رئیس دانشگاه تهران و استادان اخراجی از این دانشگاه شد.

حالا کارن ابری‌نیا، دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه می‌گوید: «سال ۱۴۰۲ برای دانشگاه سال خوبی نبود و برای اساتید انواع و اقسام محدودیت‌ها و محرومیت‌ها ایجاد شد. این محدودیت‌ها شامل حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه شده است و نزدیک به ۲۵ استاد از دانشگاه اخراج شدند.»

متن کامل گفت‌وگو با دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه در ادامه آمده است.

وضعیت استادان دانشگاه را در سال ۱۴۰۲ چه‌طور بررسی می‌کنید؟

سال ۱۴۰۲ برای دانشگاه سال خوبی نبود و برای اساتید انواع و اقسام محدودیت‌ها و محرومیت‌ها ایجاد شد.

چه محدودیت‌هایی برای استادان ایجاد شد؟

انواع مختلف دارد، این محدودیت‌ها شامل استادانی شد که در واکنش به حوادث سال ۱۴۰۱ بیانیه امضا کردند یا اعلام موضع کردند، مثلاً با تبدیل وضعیت آن‌ها از حالت پیمانی به رسمی‌آزمایشی و بعد وضعیت رسمی موافقت نکردند یا مراحل تغییر وضعیت آن‌ها را متوقف کردند. یا در موردی دیگر برای ترفیع سالانه استادان مشکل ایجاد کردند، یا ارتقا برخی استادان از دانشیاری به استادی را متوقف کردند. در این میان برخی استادان اخراج شدند و برخی دیگر هم علیرغم این‌که اخراج نشدند اما حقوق آن‌ها قطع شد.

چه تعداد استاد از دانشگاه‌ها اخراج شدند؟

انواع محدودیت‌ها شامل حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه شده است و نزدیک به ۲۵ استاد از دانشگاه اخراج شدند.

همه این محدودیت‌ها به دلیل اعلام موضع درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بود؟

بله، اما برخی هم به‌خاطر فعالیت صنفی در کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران بود، برخی دانشگاه‌ها با فعالیت صنفی استادان مخالفت کردند درصورتی‌که این کانون از وزارت کشور مجوز فعالیت دارد.

این محدودیت‌ها چه آسیبی به نهاد دانشگاه وارد می‌کند؟

دانشگاه نهاد علم است و باید مستقل باشد، علم باید آزادی و استقلال داشته باشد، مثلاً اعضای هیات علمی بتوانند درباره مسائل علمی و دانشگاه خودشان تصمیم بگیرند و این‌که چگونه محیط علمی را اداره کنند. بنابراین آسیب جدی آن حذف استقلال از دانشگاه است.

به‌طور مشخص استقلال دانشگاه چه‌طور نقض شده است؟

متاسفانه دخالت‌های دولت در دانشگاه زیاد شده است، حتی اختیارات وزارت علوم کاهش پیدا کرده طوری‌که به‌نظر می‌رسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور می‌دهد. مثلاً همین محدودیت‌های ایجاد شده و مسائل امنیتی که بر دانشگاه‌ها حاکم شده از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور است، در این وضعیت می‌شود گفت وزارت علوم هیچ نقشی ندارد. فراتر از وزارت کشور نهادهای متعددی داریم که درباره دانشگاه تصمیم‌گیری می‌کنند و نقش وزارت علوم بسیار کمرنگ شده است.

نظرتان درباره ایده مهاجرت و مهاجرت استادان و دانشجویان چیست؟

اقداماتی که گفتم جوانان را نا امید می‌کند، آن‌هم استادان جوانی که با علاقه به کشورشان برگشتند و عضو هیات علمی شدند، درحالی‌که می‌توانستند در خارج از کشور بمانند.

این گروه در ایران با محدودیت و امر و نهی مواجه شدند، حتی برخی دانشگاه‌ها به استادان گفتند کسانی‌که درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بیانه‌ای امضا کردند اگر می‌خواهند به‌کارشان ادامه دهند باید توبه نامه امضا کنند و اظهار پشیمانی کنند، در این شرایط استاد جوان نا امید می‌شود آن‌هم در وضعیتی که درآمد مناسب ندارد، با حقوقی که به یک استادیار می‌دهند نمی‌تواند یک خانه در تهران اجاره کند؛ درآمد استادان دانشگاه در ایران حتی قابل مقایسه با درآمد استادان در کشورهای همسایه نیست، خوب معلوم است اگر استادی در ایران محدودیت‌های زیادی دارد و درآمد کافی هم ندارد به‌فکر مهاجرت می‌افتد، آن‌هم نه به کشورهای اروپایی و آمریکا بلکه به‌همین کشورهای اطراف ایران. برای انجام کار علمی شما نباید دغدغه و پریشانی داشته باشید درحالی‌که دغدغه وضعیت اقتصادی و معیشتی، وضعیت دانشگاه و فرهنگ، وضعیت سیاست همگی بر روی دوش استاد دانشگاه افتاده است.

به‌نظرتان دانشگاهیان چقدر باید در مسائل سیاسی ورود کنند؟

اتفاقا من هم موافق نیستم دانشگاه سیاسی شود، اما به این معنی نیست که نسبت به همه مسائل بی‌تفاوت باشد. در خارج از ایران هم همه استادان غیر سیاسی هستند اما در همین جریان فلسطین و اسرائیل خیلی‌های‌شان اظهار نظر کردند و از منظر حقوق بشر گفتند اقدامات اسرائیل جنایت است، حتی به‌همین دلیل یکی از استادان مجبور به استعفا شد. نباید به استاد دانشگاه گفت تو حق اظهار نظر نداری، اگر گمان می‌کنند با امر و نهی بیشتر می‌توانند اوضاع را کنترل کنند باید گفت اینطور نیست، با این اقدامات نارضایتی‌ها بیشتر می‌شود و کمک می‌کند تا تعهد افراد به نظام کمتر شود.

با نشانه‌هایی که دریافت می‌کنید وضعیت دانشگاه در آینده چه‌طور خواهد بود؟

من شخصاً به نهاد دانشگاه امیدوار هستم و گمان می‌کنم بالاخره دانشگاه با عملکرد خودش می‌تواند موجب اصلاح در جامعه شود. ما شاهد هستیم وقتی دانشجو و استاد یک مدتی در محیط دانشگاه قرار می‌گیرند آن آزاد اندیشی و افکار مستقل خودشان را پیدا می‌کنند و به فرهنگ غنی کشورشان متکی می‌شوند طوری‌که دیگر حاضر نیستند هر ایده‌ای را بپذیرند.

اصولاً دانشگاه جایی هست که نقد می‌کند و با پشتوانه علمی هر حرفی را به سادگی نمی‌پذیرد، با این ایده من به دانشگاه امیدوار هستم، اگرچه این روزها استقلال دانشگاه خدشه‌دار شده اما در دراز مدت نمی‌شود دانشگاه را تحت سیطره قرار داد و آزادی آن را گرفت، اتفاقاً مردم ما به دانشگاه از هرجای دیگری بیشتر امید دارند. متاسفانه این روزها رویکرد کارشناسی، تخصصی و علمی کنار گذاشته شده اما بالاخره مجبور خواهند شد این رویکرد ضد کارشناسی را اصلاح کنند و به کار تخصصی روی بیاورند، به همین دلیل دانشگاه در آینده نقش موثرتری در کشور دارد.